De kelder opruimen kan soms tot aangename verrassingen leiden.

Ik vond immers een flesje van een halve liter terug. Een “testwijntje”, onderdeel van een ganse serie fruitwijnen, allemaal op dezelfde basis gemaakt maar met subtiele verschillen in de zuur-zoet balans en fruitwijn samenstelling.

De correcte leeftijd van het flesje weet ik niet, maar het moet minstens 20 jaar oud geweest zijn. Veel te oud voor een witte wijn, ook al was deze volgens de informatie op het label vrij hoog in alcohol (13%). Mijn eerste reactie was dan ook, “dit is er eentje voor de gootsteen”.

Echter, voorzichtigheid is en blijft de moeder van de porseleinkast en ik moest natuurlijk eerst eens voorzichtig proeven…

Wat een verrassing !!  Na zovele jaren in de kelder brengt deze wijn een complex boeket, en overeenkomende smaak, van noten, gedroogd fruit, karamel, en vanille. Wat jammer dat ik maar een klein flesje heb. En hoe vreselijk dat ik 20+ jaar later eigenlijk niet meer weet wat de samenstelling van die wijn is.

Eén ding maakt dit in elk geval duidelijk. Je moet niet noodzakelijk druiven gebruiken om een mooi resultaat te bekomen. Onze lokale appels, krieken, frambozen, cassis of andere vruchten kunnen ons ook heel ver brengen.

Reden te over om te blijven wijn maken, en te blijven aandacht schenken aan lokale vruchten naast de onvermijdelijke druiven. En een experiment hier en daar kan ook geen kwaad, als je tenminste ook systematisch nota’s bijhoudt van uw werkzaamheden om kleine successen later te kunnen reproduceren.