De eerste ledenvergadering van 2025 in januari is, net zoals de vorige jaren, traditioneel een gebeuren waar er het een en ander te proeven valt. Steeds dranken die door onze eigenste leden gefabriceerd werden. Zo hadden we ook nu weer een mooi assortiment vloeibaar lekkers.
Na de (korte) samenvatting van het voorbij werkjaar, en een kijk in het reilen en zeilen van de Roeselaarse Wijn- en Biergilde was het eindelijk tijd voor het ‘nattere’ deel van de vergadering.
De proeverij werd gestart met een licht blond biertje gebrouwen door Ward. Ver is hij het niet gaan zoeken om zijn recept samen te stellen. Hou het simpel. Zelfs met weinig ingrediënten kun je toch een lekkere dorstlesser maken. Iedereen was er het volmondig over eens dat dit een geslaagd biertje was.
Wel opmerkzaam dat het bier zeer helder was. En dit zonder te filteren.
Het tweede drankje dat we voorgeschoteld kregen en gemaakt door Herwig bleek een notenlikeur te zijn, door velen “ne porto” genoemd. De wijze waarop het gemaakt word heeft echter weinig met porto te maken. Alhoewel het edele vocht in ons glas nog jong was, gemaakt in juli 2024, was deze al best te genieten. Met de nodige tijd om verder te rijpen zal deze alleen nog maar beter worden.
De berekeningen zijn gedaan op een gewenst Sg van 1025 en een vol alc van 20%.
De werkwijze en berekeningen vind je terug op onze site. Tabblad RWB academy => Wijn => Notenlikeur.
Gino en Brigitte verrasten ons met een specialleke. Nu, van hen zijn we niet anders gewoon 😉
Een kweeperenlikeur.
Appelwijn speciaal van Francky
Onze voorzitter bracht een experimentje mee. Experimenteren doet ie graag, en daar kun je nog wat van opsteken ook.
Het idee voor deze wijn ontstond vanuit informatie over commerciële methodes om wijn aan te sterken en heel lang te bewaren in mandflessen in weer en wind. Alsook uit het gegeven dat de “plastieken” vaten die we gebruiken om wijn of bier in te laten vergisten totaal ongeschikt zijn om wijn of bier te bewaren. Omdat dergelijke vaten niet volledig luchtdicht zijn en dus oxidatie toelaten.
Dit liet bij Fy een lichtje branden, dat dergelijke vaten misschien 1 aspect van eiken vaten (lucht toe laten om te oxideren) kon nabootsen.
Er werd dus een pure appelwijn gemaakt (met sap van de RWB samen aankoop natuurlijk). Opgestart in 2014 met Bayanus fermentati als gist (omdat deze gist heel krachtig is) en voldoende suiker om 20% alcohol te bekomen. Zelfs Bayanus kan dergelijke suikerhoeveelheid niet verwerken en de gisting viel stil met een alcoholpercentage van ongeveer 14,8 %. Dit werd gemeten met de densimeter methode die al enkele malen werd uitgelegd binnen de RWB. Dit werd aangevuld met pure alcohol tot 20%. De huidige densiteit is 1030.
Deze versterkte wijn werd in een plastieken 5 liter vaatje gedaan (na uitklaren en volledig vol) en volledig afgesloten (geen angst voor hergisting wegens het hoge alcohol percentage) op zolder gezet gedurende +/- 8 jaar. Om eerlijk te zijn, Fy was gewoon vergeten dat het daar stond 😉
Het resultaat was alleszins niet te versmaden.