15 december, een dag om naar uit te zien. Net zoals voorgaande jaren houden we in deze periode een gezellig samenzijn met de leden van onze gilde. Fijn onze voeten onder tafel steken, lekker eten en drinken en een gezellige babbel. Meer moet dat niet zijn. Velen van onze leden zijn vaste deelnemers aan dit evenement, en ze weten waarom.
We hebben ervoor gekozen om eens terug te gaan naar een plaats waar we al enkele keren naartoe zijn geweest en waar iedereen steeds tevreden en rond gegeten terug naar huis ging.
Salons De Vrede in Eernegem. Gekend tot over de provinciegrens. Om 12 uur werden we verwacht om deel te nemen aan hun gekende en gesmaakte brunch. 24 deelnemers schoven aan aan tafel. Starten deden we met een glaasje bubbels met bijhorend een aperitiefbordje met versnaperingen. Aan het uitgebreide buffet kon je des gewenst nog wat extra halen. De oesters waren van uitstekende kwaliteit!
Diverse borden met voorgerechten stonden uitgestald en konden naar hartenlust mee naar tafel genomen worden.
Een lekkere soep werd aan tafel geserveerd. Vervolgens kon men weer aanschuiven aan het zeer gevarieerde vlees- en visbuffet met aangepaste sauzen, aardappelbereidingen en groenten warm en/of koud. Aan tafel kwamen de garçons regelmatig onze glazen bijvullen met een lekker wijntje.
Plaats hielden we nog over voor het uitgebreide dessertbuffet. En toen kwam de aap uit de mouw.
Eddy, de patron reed met een mobiele muziekbox van tafel tot tafel. En aan de tafel waar er een jarige zat werd er speciaal voor hem of haar een muziekje gespeelt en een taartje gebracht met een grote “fister” erop. Daar er in onze groep geen jarige aanwezig was werd daar rap een mouw aangepast. Herwig sprong recht en wees Francky aan als jarige. Onmiddellijk stond Eddy met zijne muziek bij Fy en schalde luidkeels “Laat de zon in je hart” uit de box. Met wat schaamrood op de wangen, wat we van hem niet rap gewoon zijn, stond Francky plots in het midden van de belangstelling. Onze tafel deed uitgebreid mee met zang en handgeklap om onze vermeende jarige te vieren. Ambiance troef. Ik heb het dan wel moeten horen dat hij mij (Herwig) nog wel eens zou terug pakken. Sedertdien slaap ik slecht 😉
Het liep al tegen 17 uur als we voldaan en ook wel moe naar huis trokken. Eerst nog een gezamelijke groepsfoto en het was uit met de pret.
Volgend jaar zijn we er zeker weer bij, en hopelijk jij ook.